Mianem Leszego określano ducha opiekuńczego, który panował nad lasem i żyjącymi w nim zwierzętami. Część lasu, w której zauważono ślady obecności Leszego, była obejmowana szczególną ochroną – nie można było w niej ścinać drzew, polować ani zbierać grzybów. 

Cechą charakterystyczną tej szczególnej postaci był polimorfizm, czyli umiejętność przemiany: raz był starcem z brodą, kiedy indziej miał tylko jedno oko lub kredowo białą twarz. Bywał też wilkiem, niedźwiedziem, a nawet – wiatrem. Co więcej – potrafił zmieniać rozmiar w zależności od wysokości drzew.

Równie zmienny był stosunek Leszego do ludzi. Neutralne lub wrogie nastawienie było ściśle powiązane z tym, w jaki sposób dany człowiek traktował las i jego mieszkańców. 

Goście lasu byli traktowani zależnie od sposobu zachowania. Można więc było dzięki Leszemu znaleźć drogę, zabłądzić, paść ofiarą psikusa lub zyskać ochronę przed dzikimi zwierzętami.  

Leszy darzył niechęcią wszelkich intruzów, zakłócających naturalną harmonię, np. poprzez nadmierną eksploatację leśnych dóbr lub polowania w miejscach niedozwolonych. 

Jako prawdziwy władca, Leszy miał świtę pomocników: demonów, duszków i chochlików. 

A to wszystko działo się w czasach, gdy ludzie jeszcze nie znali autostrad. Czy Leszy odzyska jeszcze kiedyś władzę nad lasami?

Źródło: https://slowianskibestiariusz.pl/bestiariusz/demony-lesne/leszy/