W większości domów jemioła jest kojarzona jako dekoracja bożonarodzeniowa. Od setek lat przypisuje się jej magiczne właściwości. Według wierzeń ma przynosić szczęście, chronić przed czarną magią i urokami. Wierzono również, że zabezpieczy dom przed złodziejami, pożarem, piorunami. Medycyna ludowa wykorzystywała jemiołę w leczeniu epilepsji oraz niepłodności.

Jemioła pospolita występuje na terenie Europy i Azji, w strefie klimatu umiarkowanego. Najczęściej można spotkać ją na topolach, lipach, brzozach, dębach, jodłach i sosnach. Jest to wiecznie zielony, kulisty, półpasożytniczy krzew rosnący na gałęziach drzew.Za pomocą haustorii, czyli przyssawek podobnych do korzeni, zagnieżdża się na roślinie – żywicielu. Jest półpasożytem, tzn. że ma zdolność do fotosyntezy, a od drzewa pobiera sole mineralne i wodę. Nie niszczy swojego karmiciela, jednak gdy jest jej bardzo dużo, potrafi spowodować jego osłabienie, a nawet uschnięcie. Jemioła ma charakterystycznie rozgałęzione oliwkowozielone łodygi oraz grube, skórzaste, ciemnozielone liście. Późną jesienią i w zimie na końcach pędów jemioły dojrzewają kuliste, białe, wypełnione lepką mazią owoce wielkości ziaren grochu. Owoce te są przysmakiem jemiołuszek i drozdów. Kleista zawartość owoców przywiera do ptasich piór i w ten sposób nasiona jemioły przenoszą się z drzewa na drzewo.

Jemioła silnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy i dlatego stosuje się ją w leczeniu zaburzeń krążenia. Wyciągi z ziela jemioły działają rozszerzająco na naczynia krwionośne i ułatwiają obieg krwi w organizmie. Zwalniają przyspieszone bicie serca, co powoduje obniżenie ciśnienia. Preparaty z jemioły pomagają m.in. w zawrotach głowy i szumach usznych, kołataniu serca, miażdżycy. Jemioła działa przeciwskurczowo i przeciwkrwotocznie. Może być stosowana przy zaburzeniach miesiączkowych i leczeniu krwawień z nosa. Przyspiesza przemianę materii, pobudza do działania organy wewnętrzne. Wzmacnia układ immunologiczny. Jest wykorzystywana w leczeniu przewlekłych chorób stawów. Obserwuje się również działanie moczopędne i uspokajające. Stwierdzono wzmocnienie działania (synergizm) ziela jemioły ze związkami czynnymi innych roślin leczniczych, np. kwiatów głogu. W medycynie ludowej stosowano owoce jemioły jako lekarstwo na różnego rodzaju problemy ze skórą. Maść z owoców i ziela (Unguentum Visci) leczy rany, oparzenia, odmrożenia, guzy skórne, rogowacenie posłoneczne, dermatozy i wiele innych dolegliwości. Stosuje się ją kilka razy dziennie na zmienione chorobowo miejsce. Daje to efekty nawet w przypadku chorób skórnych opornych na inne sposoby leczenia. Kosmetyki z ekstraktami z jemioły przeznaczone są do pielęgnacji cery trądzikowej lub łojotokowej, ponieważ dzięki właściwościom antyseptycznym i odświeżającym łagodzą podrażnienia i stany zapalne.